[ο κόσμος σβήνει μέσα σε μια φωτιά]

ξαφνικά

το αβγό έσπασε

και μέσα από το χάος

αναδύθηκε ο κόσμος

ξανά και ξανά

στα χείλη σου

όταν ο χρόνος κόπηκε

ο χώρος έπαψε να συμβαίνει

ο χρόνος και ο χώρος

εξαργυρώθηκαν στα μάτια σου

που κοίταζαν            

τις φωτιές των Αχαιών στην Τροία

η φωνή της Κασσάνδρας

η σιωπή των νικητών

τα ανοικτά πανιά  που χάνονται

στο βένθος στο πάθος στο πένθος
ο κόσμος ανάβει με μια φωτιά
 

ο κόσμος σβήνει μέσα σε μια φωτιά

 

Κώστας Κυριάκης