του Γιάννη Βαρβέρη

από τη συλλογή

[είμαι το προϊόν]

είμαι το προϊόν
και το εύρημα

παράγω και διαθέτω

δωρεάν

και συ κερδίζεις 

επιθυμώ ότι εσύ θέλεις 

να επιθυμώ

σκέφτομαι όπως θέλεις 

να σκέφτομαι

αγοράζω ότι μου πουλάς για

να κυκλοφορείς 

είμαι ένας αλγόριθμος

της επιβίωσής σου

[το ξέχασμα]

ποια μέρα ήταν που με σκότωσες

δε μπορώ να θυμηθώ

ήταν άνοιξη ή χειμώνας

ή τι φορούσα

θυμάμαι όμως

τα μάτια σου

τι σκληρά που ήταν τα μάτια σου

γεμάτα μίσος

τα μάτια σου

έλαμπαν μέσα σ’ εκείνο το δανεικό αυτοκίνητο

που κάποτε στέγαζε την αγάπη μας

θυμάμαι ακόμα

πως πέταξες το σώμα μου νεκρό

σε κάποια στροφή

και θεέ μου

με τι ταχύτητα

φωτός θα έλεγες

εξαφανίστηκες

εξακολουθώ να μη θυμάμαι

τη μέρα που με σκότωσες

ήταν άνοιξη ή χειμώνας

τι χρώμα είχαν τα μαλλιά σου

το σχήμα του προσώπου σου
τα τραχιά σου χέρια

και τ’ όνομά σου