Αναμφισβήτητα,
συλλογιζόμουν, στις κοινωνίες μας το σεξ αντιπροσωπεύει ούτε λίγο ούτε πολύ ένα
δεύτερο σύστημα διαφοροποίησης, τουλάχιστον εξίσου αδυσώπητο. Όμοια με τον
άκρατο οικονομικό φιλελευθερισμό και για ανάλογες αιτίες, ο σεξουαλικός
φιλελευθερισμός παράγει φαινόμενα απόλυτης φτώχιας. Ορισμένοι κάνουν έρωτα κάθε
μέρα, άλλοι πέντε-έξι φορές σ' όλη τους τη ζωή, ή και ποτέ. Κάποιοι κάνουν
έρωτα με δεκάδες γυναίκες, άλλοι με καμία. Είναι αυτό που αποκαλείται «ο νόμος
της αγοράς». Σ' ένα οικονομικό σύστημα όπου απαγορεύονται οι απολύσεις, καθένας
καταφέρνει λίγο-πολύ να βρει μια θέση. Σ' ένα σεξουαλικό σύστημα όπου
απαγορεύεται η μοιχεία καθένας καταφέρνει λίγο-πολύ να βρει έναν σύντροφο για
το κρεβάτι του. Στο απόλυτα φιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, ορισμένοι
συσσωρεύουν τεράστιες περιουσίες.
άλλοι βυθίζονται στην ανεργία και στην αθλιότητα. Στο απόλυτα φιλελεύθερο
σεξουαλικό σύστημα, ορισμένοι ζουν μια συναρπαστική ερωτική ζωή γεμάτη ποικιλία. άλλοι περιορίζονται στον
αυνανισμό και στη μοναξιά. Ο οικονομικός φιλελευθερισμός είναι η επέκταση του
πεδίου της πάλης, η επέκτασή του σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις κοινωνικές
τάξεις. Παρόμοια, ο σεξουαλικός φιλελευθερισμός είναι η επέκταση του πεδίου της
πάλης, η επέκτασή του σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.
Μισέλ Ουελμπέκ, Η
επέκταση του πεδίου της πάλης. Μτφρ. Α. Εμμανουήλ, Αθήνα: Εστία, 1999, σελ. 127
- 128
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.