[συνάντηση τυχαία κάπου στον χωροχρόνο]

 η συνάντηση ήταν τυχαία

ξαφνική

μπροστά σε κάποιο μηχάνημα ανάληψης χρημάτων

επομένως

συνηθισμένη και πεζή

όχι κάτι ιδιαίτερο

ειπώθηκαν τα τετριμμένα

τα ασήμαντα

τα χιλιοειπωμένα

κι έπειτα

λίγο πριν αποχωριστούμε

με ρώτησε

με εκείνη τη φωνή

που ακόμα δουλεύει μέσα μου

πότε έπαψα να ζω

από τότε που

δεν έχω επιθυμίες είπα

κούνησε το κεφάλι

και χάθηκε στο βουητό της κίνησης του μεγάλου δρόμου

απόμεινα και πάλι μόνος

και ξαφνικά

από τότε που 

χάθηκες 

από τη ζωή μου

ψιθύρισα

αλλά τον ψίθυρο 

τον έσβησε το

πένθιμο μινύρισμα των πουλιών

του πάρκου

που κάποτε

αγαπηθήκαμε