Περί σεμιναρίων (και επιτηδείων)

Επειδή πολύ συχνά το ίνμποξ μου γεμίζει με άχρηστες προσκλήσεις για να συμμετέχω, με το ανάλογο κόστος βέβαια, σε διάφορα –πιθανά και απίθανα- σεμινάρια σκέφτηκα να γράψω τη γνώμη μου γι’ αυτό το σεμιναριακό ‘οργασμό’:

Μη συμμετέχετε σε σεμινάρια που σας ζητάνε να πληρώσετε κόστος συμμετοχής, εγγραφής κττ. (μάλιστα στα περισσότερα από αυτά το κόστος συμμετοχής είναι ‘αλμυρό’).

(από εδώ)

Θα αιτιολογήσω τη γνώμη μου ως εξής:

Δεν ενισχύουν το βιογραφικό σας (πιο σημαντικό είναι εσείς να έχετε μιλήσει σε κάποιο συνέδριο, να έχετε γράψει ένα άρθρο κττ.).

Δε ‘μετρούν’ σε καμιά αξιολόγηση (ό,τι κι αν περί του αντιθέτου μπορεί να ακούγεται…)

Μπορεί να επικαιροποιείτε κάπως τις γνώσεις σας, αλλά το όφελος είναι δυσανάλογο του κόστους.

Συντηρείτε μια βιομηχανία της γνώσης που πουλούν λίγοι επιτήδειοι (εκμεταλλευόμενοι τη θέση τους σε οργανισμούς και φορείς) χωρίς να σας προσφέρουν αντίστοιχο όφελος.

Επιπρόσθετα, διαμορφώνονται συνθήκες δυνατότητας ώστε να αλωθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης.

Αντίθετα,

πάρτε μέρος σε σεμινάρια και συνέδρια που είναι δωρεάν και οργανώνονται από φορείς και ιδρύματα που σέβονται την ιστορία και το κύρος τους.

Συμμετέχοντας σε σεμινάρια που προσφέρονται χωρίς κόστος ωφελούμαστε πολλαπλά: και μαθαίνουμε χωρίς να κάνουμε περιττά έξοδα και ενισχύουμε το θεσμό της δωρεάν παιδείας και δίνουμε κίνητρα σε φορείς, οργανισμούς και ιδρύματα να αυξήσουν τον αριθμό και την  ποικιλία  των δραστηριοτήτων τους προς αυτή την κατεύθυνση.

Κι ας μη ξεχνάμε τις απεριόριστες δυνατότητες για αυτομόρφωση και γνώση που προσφέρει το διαδίκτυο, με τις μαζικές πλατφόρμες μάθησης και τα ανοικτά μαθήματα από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα του κόσμου.

Κλείνοντας, να συμμετέχετε σε σεμινάρια στα οποία εσείς θα είστε ο αμειβόμενος και ωφελούμενος …