[η μέρα μου]

το πρωί
σου κατέβαζα καντήλια
αν σε ’βρισκα μπροστά μου
την είχες βάψει
προς το μεσημέρι
κάπως ηρέμησα
και το απόγευμα
ήμουν σχεδόν γαλήνιος
όπως πάντα
έπειτα από δυο ποτά
αργά το βράδυ
κάθισα και σου ’γραψα
ένα ποίημα
απόλυτης λατρείας