Ο γέρος το ψωμί και το θαύμα

Πριν λίγες μέρες διάβασα
για ένα μωρό θαύμα
κάπου στη Βραζιλία
ότι περπάτησε αμέσως μετά τη γέννησή του
και ίσως ήταν αυτή η αφορμή που μου έφερε στο μυαλό
εκείνη τη φορά
πάνε τόσα χρόνια τώρα
που έζησα κι εγώ από κοντά
ένα θαύμα
στο τρένο
όταν σε κάποιον σταθμό
επιβιβάστηκε ένας γέρος κουρελής
με βρώμικα μαλλιά και καθαρά μάτια
κρατώντας στα χέρια του
σαν θαυματουργή εικόνα
μια φραντζόλα ψωμί
και κάθε φορά
κόβοντας ένα μικρό της κομμάτι
πριν το φέρει στο στόμα του
το σταύρωνε
ψιθύριζε κάτι
σαν προσευχή
και τότε μόνο
το έτρωγε
Κοίταζα το πρόσωπό του
καθώς μασουλούσε
και είχε την ίδια
σχεδόν εξαϋλωμένη μορφή
με κάποιους βυζαντινούς αγίους
που είχα δει
σε παλιές ξεθωριασμένες τοιχογραφίες
ενώ
από τους ώμους του φύτρωναν
δεν ξέρω να πω
κεχριμπαρένια
ή ήταν ρόδινα
φτερά

1η δημοσίευση στο Fractal