Περιμένοντας τους Βαρβάρους

— Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;

        Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

— Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
  Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

        Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
        Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
        Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.


—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
 και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
 στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

        Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
        Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
        τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
        για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
        τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.


— Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
 σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
 γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
 και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·
 γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
 μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;

        Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
        και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.


—Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
 να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

        Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
        κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.

— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
 κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
 Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
 κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

        Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
        Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
        και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

                            

 Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
 Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις. 

via

Το κεφάλι του ποιητή

Έκοψα το κεφάλι μου
το 'βαλα στο πιάτο
και το πήγα στο γιατρό μου

-Δεν έχει τίποτε, μου είπε,
είναι απλώς πυρακτωμένο
ρίξε το μέσα στο ποτάμι και θα ιδούμε
το 'ριξα στο ποτάμι μαζί με τους βατράχους
τότε είναι που χάλασε τον κόσμο
άρχισε κάτι παράξενα τραγούδια
να τρίζει φοβερά και να ουρλιάζει
το πήρα και το φόρεσα πάλι στο λαιμό μου
γύριζα έξαλλος στους δρόμους
με πράσινο εξαγωνομετρικό κεφάλι ποιητή.
Μίλτος Σαχτούρης, από τη συλλογή Το Σκεύος (1971)

Rene Magritte, Self-portrait, 1923

The Dream (1912) by Franz Marc

Franz Marc, The Dream, 1912 

9 + 1 Quotes of Leo Tolstoy

Image: Count Semyon Semyonovich Abamelek-Lazarev - The author Leo Tolstoy with his family in Yasnaya Polyana

1. I know that my unity with all people cannot be destroyed by national boundaries and government orders

2. Everyone thinks of changing the world, but no one thinks of changing himself

3. By words one transmits thoughts to another, by means of art, one transmits feelings

4. All happy families resemble one another; every unhappy family is unhappy in its own way

5. The most difficult subjects can be explained to the most slow-witted man if he has not formed any idea of them already; but the simplest thing cannot be made clear to the most intelligent man if he is firmly persuaded that he knows already, without a shadow of doubt, what is laid before him

6. All, everything that I understand, I understand only because I love

7. It is not beauty that endears, it's love that makes us see beauty

8. Happiness does not depend on outward things, but on the way we see them

9. Historians are like deaf people who go on answering questions that no one has asked them

(+ 1) But the peasants -- how do the peasants die?

#HumanityWashedAshore

Drawing by Alissa Gamberg, Burlington,Vermont

“We men are wretched things.”

Via

Ο Σεφέρης για την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου

Την αυγή ο πόλεμος στα γερμανοπολωνικά σύνορα.  Ο λόγος του Χίτλερ δίνει την εντύπωση πως μιλά σε υπνωτισμένους: «Αν δεν ήταν η Γερμανία, το Ντάντσιγκ και ο διάδρομος του Ντάντσιγκ, θα βρίσκουνταν ακόμη σε κατάσταση βαρβαρότητας.»  Ορίζει τους διαδόχους του και διαλαλεί πως θα πάει στον πόλεμο σαν απλός στρατιώτης: «Θα νικήσουμε, ή, αν νικηθούμε, θα πάψω να ζω.»  Σα να είχε τόσο βάρος η ζωή του, ώστε να εξαγοράσει την ήττα.  Έξω από αυτόν τίποτε δεν υπάρχει.  

Τ’ απόγεμα λόγος του Chamberlain.  Μήτε ρήτορας είναι, μήτε εξαιρετικός αυτός ο γέρος με την ομπρέλα.  Λέει σχεδόν ό,τι θα έλεγε οποιοσδήποτε μέσος Άγγλος σε τέτοια περίσταση.  Αλλά ξέρεις πως με το στόμα του μιλά ένας ολόκληρος λαός που έχει στερεότητα και αξιοπρέπεια.  

Γενική επιστράτευση στην Αγγλία και στη Γαλλία.

Διαταγή στους πρέσβεις να φύγουν από το Βερολίνο, αν οι Γερμανοί δεν τραβηχτούν από την Πολωνία.  Οι Ιταλοί ουδέτεροι.

ΟΜεγάλος Πόλεμος συνεχίζεται.  Ποιος από μας σήμερα καταλαβαίνει τι σημαίνουν αυτά τα γεγονότα. 

Μέρες, Γ΄: 130 - 131 (Αθήνα: Ίκαρος, 1977)

Via