Από τότε πού 'χεις φύγει είναι όλα σκοτεινά,
κι η καρδιά μου μαύρες ώρες απ' τη θλίψη της περνά.
Για παρηγοριά μου μένει, η καρδιά μου να ξεχνά,
το μικρό καφενεδάκι, π' ανταμώναμε συχνά.
Κάθομαι στο τραπεζάκι, η αγάπη ξαναζεί,
και θαρρώ αυτές τις ώρες πως βρισκόμαστε μαζί.
(στίχοι: Κ. Μάνεση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.