Διαβάζω

Διαβάζω επειδή είναι μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής μου. 
Δεν διαβάζω όμως μόνο επειδή απολαμβάνω την ίδια τη διαδικασία της ανάγνωσης.

Ούτε διαβάζω επειδή πρέπει να γράψω.

Διαβάζω και γράφω άλλωστε είναι μία και η αυτή πράξη.

Διαβάζω ένα βιβλίο σημαίνει διαβάζω ένα πρόσωπο, μια χειρονομία, μια στάση ζωής.

Διαβάζω έναν περίπατο, διαβάζω μια αρχιτεκτονική, διαβάζω έναν κήπο ή ένα ύψωμα του εδάφους.

Διαβάζω τη θάλασσα, τον άνεμο, την απογευματινή δροσιά και τη μεσημεριανή κάψα.

Διαβάζω τις αγωνίες ενός φίλου και τη χαρά να μοιράζομαι σκέψεις και ανησυχίες μαζί του.

Διαβάζω τρώγοντας, διαβάζω πίνοντας, διαβάζω ακόμα και όταν κοιμάμαι (ίσως, όταν κοιμάμαι διαβάζω λίγο περισσότερο).
Διαβάζω για να ντύσω με φθόγγους την κραυγή που έχει σκαλώσει στον λαιμό μου και να την απελευθερώσω.

Για μένα το διάβασμα δεν είναι μια κάποια δραστηριότητα της μέρας ή της νύχτας μου. 

Για μένα το διάβασμα είναι η μέρα και η νύχτα μου.

Διαβάζω όπως αναπνέω.

Κα θα πάψω να διαβάζω όταν πάψω να αναπνέω, και ίσως ούτε τότε… 

David Burliuk, By reading, 1955