Pieter Bruegel the Elder, The ass in the school (1556)

Καλό ταξίδι Ουμπέρτο Έκο

Jazz

Man Ray, Jazz, 1919

Henri Matisse, Jazz Book, 1947

Maurice Esteve, Jazz, 1954

George Stefanescu-Ramnic, The Jazz Band, 1999

Πρόσβαση και ανοικτότητα στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο αποτελεί μια εναλλακτική εκπαιδευτική πρόταση, η οποία αίρει κάποιους από τους παραδοσιακούς περιορισμούς και επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε όλους.

Αυτό, φυσικά, δεν είναι η περίπτωση του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ), το οποίο περιόριζε την πρόσβαση με κριτήριο τον δημοκρατικό θεσμό της κλήρωσης.

Ωστόσο, ανοικτό θα σήμαινε ανοικτό σε όλους χωρίς κανέναν περιορισμό (ούτε οικονομικό).

Η κατάργηση της κλήρωσης και η αντικατάστασή της με όποιο άλλο κριτήριο εκτός από ένα ευθύ πλήγμα στη δημοκρατία εγείρει και βάσιμες καχυποψίες. 

Πέρα όμως από την πρόσβαση, το ΕΑΠ δεν ακολουθεί μια από τις βασικές αρχές της ανοικτής εκπαίδευσης: την ανανέωση -ανοικτότητα- των παρεχομένων υπηρεσιών του.

Εδώ και χρόνια το ΕΑΠ δεν ανανεώνεται θεματικά.

Για να είμαι ακριβής: δεν ανανεώθηκε ποτέ.

Παραμένει στην προσφορά των ίδιων προγραμμάτων και θεματικών ενοτήτων μέσω των ίδιων εγχειριδίων.   

Κανένα καινούριο γνωστικό αντικείμενο δεν έχει προστεθεί στην ύλη, καμιά νέα θεματική ενότητα, καμιά καινούρια κατεύθυνση σπουδών. 

Το ΕΑΠ χρειάζεται να γίνει πραγματικά ανοικτό σε όλους, να εξασφαλίσει τους τρόπους ώστε να μειωθούν τα δίδακτρα, να έχει διδάσκοντες που να απασχολούνται αποκλειστικά σε αυτό (να μην είναι 'δανεικά' μέλη ΔΕΠ άλλων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων) και να προσφέρει νέα ελκυστικά θεματικά αντικείμενα, από όλο το φάσμα των επιστημών και της τεχνολογίας, τα οποία να διδάσκουν κυρίως νέοι επιστήμονες, με αξιόλογο ερευνητικό έργο.

Χρησιμοποίησε τη φαινομενολογία

“February” by M. Sowa