[θέρος θάλασσα θάνατος]

νότιος άνεμος να υγραίνει το δέρμα της θάλασσας

νεράιδες να ταξιδεύουν στα υποθαλάσσια βασίλεια

από κάπου μακριά μια μουσική

κυμάτων ή γλάρων αξεχώριστα

γλιστράς από του δελφινιού τη ράχη

της Ραχήλ ο θρήνος

βυθίζεσαι όπως βυθίζεται κανείς στ’ όνειρο

ή σε κορμί που θέλει να το κατακτήσει

για μια στιγμή

δάκτυλα ν’ ανοίγουν της θάλασσας το δέρμα

στο κόκκινο γέρμα

και πάλι να χάνονται

προς την πλευρά των πολλών

η μουσική κόπηκε απότομα

απόκοσμα

εδώ που ταξιδεύεις

δεν φτάνει πια

το φως του ήλιου