κάθε ποίημα έχει τη δική του επαρχία
κάτω από έναν μαύρο ουρανό
μια σαστισμένη παιδική ηλικία
ξεραμένα φύλλα και ξεχασμένα παραθυρόφυλλα
λέξεις πουλιά σ’ έναν σταθμό
νιφάδες μουσικής κομματιασμένης
και μια σκέψη σαν πυροβολισμός
κάτω από έναν μαύρο ουρανό
που τίποτα δε σκοτώνει πια
κάτω από έναν μαύρο ουρανό
μια σαστισμένη παιδική ηλικία
ξεραμένα φύλλα και ξεχασμένα παραθυρόφυλλα
λέξεις πουλιά σ’ έναν σταθμό
νιφάδες μουσικής κομματιασμένης
και μια σκέψη σαν πυροβολισμός
κάτω από έναν μαύρο ουρανό
που τίποτα δε σκοτώνει πια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.