[δύο ποιήματα για τη Γοργώ]

όπως ο Θηραμένης ήπιε το κώνειο
στην υγεία του ωραίου Κριτία
έτσι κι εγώ Γοργώ
στην υγειά σου
πίνω το φαρμάκι
για την αγάπη μου που δεν τη θέλησες

~~~~~~~~

το ξέρω καλά Γοργώ
πως λυπάσαι για τις συμφορές
που μου προξένησε η αγάπη σου
το άσχημο όμως είναι
ότι με λυπάσαι μόνο
στα όνειρά σου

[όλα είναι μάταια]

όλα είναι μάταια
μου ψιθύριζαν τα χείλη σου
αλλά τα λόγια σου
τα διέψευδαν τα κορμιά μας
που χόρευαν
στον ρυθμό της αθανασίας

[η σημασία της διδασκαλίας της λογοτεχνίας στο σχολείο]

Πράγματι, η σημασία της διδασκαλίας της λογοτεχνίας στο σχολείο είναι σημαντική: στερεί τη λογοτεχνία από τους μελλοντικούς της αναγνώστες

[κόβουν τα δέντρα]

αποψιλωμένη γη
γυμνά χωράφια
αιώνες τώρα
κόβουν τα δέντρα
και τα κάνουν βιβλία
μήπως κι ανθίσει
ένα ανύπαρκτο εγώ

[σπαράγματα ΙΙΙ]

(Ι)

[ψυχαναγκαστική επανάληψη]

σε δολοφονώ διαρκώς με λέξεις

γι' αυτό ποτέ σου 

δεν πεθαίνεις

(ΙΙ) 

απορροφάς φως

γι’ αυτό είσαι

όλο σκοτάδι

(ΙΙΙ)

η ύπαρξη
-το να υπάρχεις-
είναι μια μορφή ήττας

[σεμνή αμαρτία]

στην ορεινή ερημιά του κορμιού σου

τα ρευστά μου δάχτυλα

σαν σεμνή αμαρτία

συνομιλούν με άφωτες σκιές

ανατρέπουν τη γεωγραφία

γεννούν τη σιωπή

και τον χρόνο

Πικάσο, Η γυναίκα που χτενίζει τα μαλλιά της (1940;)

[το τραγούδι των πουλιών]

άκου
το τραγούδι των πουλιών
άκου
τα πουλιά πώς τραγουδούν
για αυτά
που αλλιώς
δεν μπορούν να ειπωθούν

[ένα παραμύθι]

εμείς
καμωμένοι
με όνειρο και σιωπή
δεν ήμασταν
τίποτα άλλο παρά
ένα ανόητο παραμύθι
στο στόμα 

ενός γερο-ηλίθιου
που κι αυτό 

έμεινε ανείπωτο

[απλά πράγματα και τακτοποιημένα]

είχε τη συνήθειά του

τη ρουτίνα του

την καθημερινότητά του

απλά πράγματα τω όντι

και τακτοποιημένα

την ίδια πάντα ώρα έπαιρνε το πρωινό του

ακριβώς στις 10 το πρωί ο δεύτερος καφές

έπειτα μια μικρή βόλτα ως άσκηση σωματική

αλλά και έναυσμα στοχασμού

για τα ανθρώπινα τα τετριμμένα

η σιέστα του το μεσημέρι

το απόγευμα ένας ελαφρύς ελληνικός

με το λουκουμάκι στην οδοντογλυφίδα

στο ίδιο πάντα καφενείο

λίγα χαζέματα εδώ κι εκεί

λιγότερη συνάφεια με τον κόσμο

συζητήσεις τηλεόραση βιβλία δικτυακές αναζητήσεις

ανακατεμένα

κατά τη διάθεση

για να αποξεχνιέται 

να μη θυμάται

πως ο χρόνος κυλά

αμείλικτα

και υπονομεύει

από τα μέσα

(πάντα από τα μέσα)

αυτή την αίσθηση ακινησίας και αιωνιότητας

που του δίνουν

η συνήθειά του

η ρουτίνα του

η καθημερινότητά του

(ενίοτε και τα σκονισμένα του βιβλία

στα ράφια της βιβλιοθήκης)

[η διαστροφή]

ήταν μια διαστροφή
κάθε πρωί
την ώρα που οι κανονικοί άνθρωποι
πήγαιναν στις δουλειές τους
αυτός τραβούσε κατά τη μεριά της θάλασσας
κι έγραφε ποιήματα