Τελείωνε η μεγάλη μέρα που τόσα πολλά
Και τόσα λίγα είχαν συμβεί.
Μεγάλες ελπίδες που συντρίφθηκαν,
Στη συνέχεια, με μισή καρδιά και πάλι αναγεννήθηκαν.
Καθρέφτες που γέμισαν πρόσωπα και καθρέφτες αδειανοί, Υπακούοντας στις ιδιοτροπίες της τύχης.
Οι δείκτες του ρολογιού της εκκλησίας μετακινήθηκαν,
κάποτε αργά, κάποτε, πάλι, βιαστικά.
Ήρθε η νύχτα. Το μυαλό στα μυστήριά του
Βυθίστηκε. Η φωτεινή κόκκινη επιγραφή
ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ άστραψε πάνω στη στέγη
Του παλιού σκοτεινού κτηρίου στον απέναντι δρόμο.
Τα φύλλα των φυτών πεσμένα στη γλάστρα,
Αφού κανείς δεν τα ποτίζει, ούτε και τα φροντίζει,
Ρίχνουν τη σκιά τους βαριά στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας
Με κάποια χαρά μου φαίνεται.
Και τόσα λίγα είχαν συμβεί.
Μεγάλες ελπίδες που συντρίφθηκαν,
Στη συνέχεια, με μισή καρδιά και πάλι αναγεννήθηκαν.
Καθρέφτες που γέμισαν πρόσωπα και καθρέφτες αδειανοί, Υπακούοντας στις ιδιοτροπίες της τύχης.
Οι δείκτες του ρολογιού της εκκλησίας μετακινήθηκαν,
κάποτε αργά, κάποτε, πάλι, βιαστικά.
Ήρθε η νύχτα. Το μυαλό στα μυστήριά του
Βυθίστηκε. Η φωτεινή κόκκινη επιγραφή
ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ άστραψε πάνω στη στέγη
Του παλιού σκοτεινού κτηρίου στον απέναντι δρόμο.
Τα φύλλα των φυτών πεσμένα στη γλάστρα,
Αφού κανείς δεν τα ποτίζει, ούτε και τα φροντίζει,
Ρίχνουν τη σκιά τους βαριά στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας
Με κάποια χαρά μου φαίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.