Για το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη

Τα γεγονότα της ηρωικής πράξης και πρώτης τής αντίστασης του ελληνικού λαού ενάντια στο ναζιστή επιδρομέα είναι γνωστά.  Τα μεσάνυχτα της 30^ης προς 31^ης Μαΐου οι Γλέζος και Σάντος κατέβασαν τη ναζιστική σημαία από το βράχο της Ακρόπολης.  Ωστόσο, τελευταία υπάρχει, κυρίως από τους φασίστες συμμάχους των ναζί, μια αμφισβήτηση αυτής καθαυτής της πράξης.

Εδώ θα επικαλεστώ τη μαρτυρία του αστυνομικού διευθυντή (Επίτιμος Α΄ Υπαρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων) Σ. Κουβά, γνωστών φρονημάτων, ο οποίος σε μια σειρά άρθρων του στο περιοδικό Αστυνομικά Χρονικά, το 1971, καταφέρεται με απίστευτο μένος και σφοδρότητα ενάντια στο ΚΚΕ.  Ωστόσο, στη σ. 373, στο τχ. Αυγούστου, 423, αναφέρεται στην ηρωική πράξη του κατεβάσματος της ναζιστικής σημαίας από τους Γλέζο-Σάντο, χωρίς να αμφισβητεί καθόλου το γεγονός αυτό καθαυτό, γράφοντας απλά ότι την περίοδο εκείνη ο Γλέζος πραγματοποίησε την πράξη αυτή, «εμφορούμενος από τα εθνικά ιδανικά της ΕΟΝ και το πνεύμα αντιστάσεως της 4^ης Αυγούστου» [sic!!!].  Κι αυτή η μαρτυρία, λοιπόν, όπως η μαρτυρία Μανιαδάκη, κινείται προς τον τόπο της διαστρέβλωσης, χωρίς ωστόσο να αμφισβητεί την πράξη αυτή καθαυτή. 

Λέτε να μπορούσε να αμφισβητήσει την πράξη αυτή καθαυτή, μέσα από την πρόσβαση που είχε στα αρχεία της Ασφάλειας, και να μην το έκανε; 

Οι φασίστες σύμμαχοι των ναζί, σήμερα, αμφισβητούν την ηρωικότητα της πράξης, συναρθρώνοντας τις διαφορετικές αφηγήσεις και τονίζοντας ότι ήταν αδύνατο η ναζιστική σημαία να κυμάτιζε στον ιστό της, αφού όλοι οι στρατοί κάνουν υποστολή με τη δύση του ήλιου κττ.  Επομένως, από κάποιο κουτί που θα ήταν διπλωμένη η σημαία θα την έκλεψαν [sic!!!] και λοιπές νοητικές ασυναρτησίες, κυρίαρχο στοιχείο του φασιστικού ιδεολογικού λόγου. Διαπιστώνει, λοιπόν, κανείς ότι υπάρχει μια κλιμάκωση στο χώρο της άκρας δεξιάς για το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη: από τη διαστρέβλωση στην αμφισβήτηση (του ηρωισμού) της πράξης αυτής καθαυτής (κλιμάκωση, η οποία εκτός των άλλων φανερώνει "αποκλίνοντα χαρακτηριστικά και συμφέροντα" ανάμεσα στους συγγενικούς χώρους της άκρας δεξιάς και των φασιστών).   Η κλιμάκωση στην παρούσα συγκυρία προφανώς και δεν είναι τυχαία.  Ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι είναι φυσικό οι φασίστες σύμμαχοι των ναζί να εκλαμβάνουν το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη ως προσωπική προσβολή...και, έτσι, να προσπαθούν να ακυρώσουν την ατιμωτική για αυτούς πράξη είτε με τη διαστρέβλωση είτε με την αμφισβήτησή της.

P.S. Η παρατήρηση του Κουβά μπορεί να έχει ως αφετηρία της μια 'μακροσκελή επιστολή' του Μ. Γλέζου στο περιοδικό Νεολαία, 18 (69): 576, 3-2-1940 στη στήλη αλληλογραφία, η οποία απέσπασε τα θερμά συγχαρητήρια της σύνταξης του περιοδικού και την ενθάρρυνση να στείλει πρωτότυπα κείμενα στο περιοδικό.