βρέχει
από το πρωί
κατακλυσμός
θυμάμαι τα καφέ
που συνηθίζαμε να πηγαίνουμε
όταν μας έπιανε η βροχή στον δρόμο
τα μουσκεμένα σου μαλλιά
τα βρεγμένα μας βιβλία
το γέλιο σου
φως μέσα στην καταιγίδα
το γέλιο σου
θυμάμαι κάθε φορά που βρέχει
και βγαίνω έξω στη βροχή
να νιώσω πάλι λίγο
ζωντανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.