[οντολογική ένταση]

 

η νύχτα είναι απατηλή και άσπλαχνη

δυο τυφλές επιθυμίες

και ένα βαθύ μπλε

της νοσταλγίας

αντανακλώνται σε θραύσματα

μιας ονειρικής εξάρθρωσης

μακρινά γαβγίσματα σκυλιών

αναδεύουν τα όρια της πίστης

ήχοι του αέρα στις πόρτες και τα παράθυρα

από την καρδιά μου

έπεσε

σαν ώριμο σύκο

η ελπίδα