Η θεωρία του Piaget για τη γνωστική ανάπτυξη στη βρεφική και νηπιακή ηλικία.  Συμπληρωματικότητα και διαφορετικότητα με τις θεωρίες του πολιτισμικού πλαισίου

του Κώστα Κυριάκη

Εισαγωγή

          Οι θεωρίες της γνωστικής ανάπτυξης θέτουν ως στόχο τους την ερμηνεία του τρόπου με τον οποίο στοιχεία του περιβάλλοντος μετατρέπονται σε νοητικές δομές στην πορεία ανάπτυξης ενός παιδιού.  Η παρούσα εργασία διερευνά τη διαφορετικότητα, αλλά και τη συμπληρωματικότητα, δύο βασικών θεωριών για τη γνωστική ανάπτυξη στη βρεφική και νηπιακή ηλικία: τη θεωρία του J. Piaget και τις θεωρίες του πολιτισμικού πλαισίου.   

1. Η κονστρουκτιβιστική ερμηνεία του Piaget για τη γνωστική ανάπτυξη στη βρεφική και νηπιακή ηλικία

1.1 Βασικές έννοιες – Στάδια γνωστικής ανάπτυξης  

Σύμφωνα με τον Piaget βασική πηγή γνώσης αποτελεί η ίδια η πράξη που ασκεί το παιδί στο περιβάλλον του, δηλαδή η ενεργητική δημιουργία της γνώσης από το ίδιο το παιδί μέσω εποικοδομητικών διεργασιών, με τις οποίες είναι από τη φύση του προικισμένο.  Τα παιδιά «κατά την ενέργεια επί του κόσμου» (Cole & Cole, 2002: 283) οικοδομούν σχήματα, οργανωμένα μοντέλα ατομικής γνώσης, που αναπαριστούν αντικείμενα και τις μεταξύ τους σχέσεις.  Τα σχήματα δομούν τον τρόπο κατανόησης και ενέργειας του παιδιού, παρέχοντας στον οργανισμό ένα μοντέλο δράσης σε παρόμοιες συνθήκες (Piaget & Inhelder, 1969).  Επομένως, το σχήμα αποτελεί το βασικό συστατικό της γνώσης.  

Διαβάστε τη συνέχεια στο academia.edu