[ήταν ωραία πάνω στον βράχο]

ήταν ωραία πάνω στον βράχο ’κείνο
το σούρουπο
ο ουρανός μαβής και στο βάθος του
πύρινες φλόγες
βγαλμένες έλεγες από την κόλαση του Δάντη
πήρε τα λόγια μας ο αέρας
και χαθήκαμε
κουρασμένα γατιά
πίσω από το μαύρο παραπέτασμα της νύχτας
που τύλιγε την πολιτεία
της απώλειας
στα χείλη μας έκαιγε
το τελευταίο τσιγάρο
αδύναμη υπόσχεση μιας ζωής
που πια θα είναι
ξυπνητός θάνατος