Υπομνήματα: Στο δημοψήφισμα της 5 του Ιούλη ψηφίζω ΟΧΙ

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Στο δημοψήφισμα της 5 του Ιούλη ψηφίζω ΟΧΙ

Για το Δημοψήφισμα της 5ης του Ιούλη

Τα επιχειρήματα υπέρ του ΝΑΙ μπορούν να συνοψιστούν στο ακόλουθο ένα:

Ψηφίζω ΝΑΙ

Α) Για να μη βγούμε από το ευρώ και την ευρωζώνη (εντάξει αυτό για να μη μας διώξουν από την Ευρώπη δεν παίζει… η γη δεν έχει κρικέλια για να την πάρουμε στους ώμους και να την πάμε αλλού).

Εψές αργά το βράδυ όμως ο κύριος Τουσκ, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δήλωσε πώς «Είναι απολύτως σαφές ότι το δημοψήφισμα δεν αφορά την παραμονή ή όχι της χώρας στην ευρωζώνη.Στην πραγματικότητα, κανένας δεν ενδιαφέρεται για αυτού του είδους το δίλημμα». Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το κεντρικό επιχείρημα του ΝΑΙ κατέρρευσε – game over.

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια ολόκληρης αυτής της εβδομάδας κατά την οποία τα ΜΜΑποβλάκωσης άσκησαν απίστευτη τρομοκρατική βία νηποινεί, με σκοπό τη χειραγώγηση ενός ολόκληρου λαού, ακούστηκαν κι ορισμένα άλλα φαιδρά ή στο όριο του γραφικού επιχειρήματα. Τα αναφέρω σχολιάζοντας:

-η προσπάθεια να συμψηφίσουν τους φασίστες στις δυνάμεις του ΟΧΙ. Το επιχείρημα είναι αφ’ εαυτού γελοίο και γελοιοποιεί όλους εκείνους που το επικαλούνται (ανάμεσά τους –δυστυχώς- και καλοί φίλοι). Να ανοίξω μια παρένθεση και να πω κάτι για τους ΑΝ.ΕΛ. στους οποίους πολλοί πολλά καταμαρτυρούν κι ίσως σε κάποια να έχουν δίκιο. Για μένα όμως οι ΑΝ.ΕΛ., εξαιρέσει της θέσης τους στο θέμα της ιθαγένειας και κάποιες εθνικιστικές κορώνες, αποτελούν σήμερα ένα από τα πιο ριζοσπαστικά κόμματα που υπάρχουν στο ελληνικό κοινοβούλιο.

-η γραφική αντίληψη που εκφράστηκε ότι τα δανεικά πρέπει να επιστρέφονται –δεν είναι αγύριστα. Το ελληνικό χρέος είναι ‘απεχθές’ που σημαίνει ότι η σύναψη των δανείων έχει παραβιάσει «αρχές του διεθνούς δικαίου (άδικος πλουτισμός, κατάχρηση δικαιώματος, δόλος, τοκογλυφία, βλάβη, υπερβολικό κόστος δανεισμού, χρήσης ή απειλής χρήσης βίας κλπ) […] Αυτό απορρέει από τηνχάρτα των Ηνωμένων Εθνών, την Διεθνή Σύμβαση για τα Πολιτικά Δικαιώματα, τηνΣύμβαση για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, την Διακήρυξηγια το Δικαίωμα στην Ανάπτυξη, την Συνθήκη της Βιέννης που διέπει το δίκαιο τωνδιεθνών συμβάσεων κλπ.». Εν πάση περιπτώσει και η έκθεση του ΔΝΤ αποδεικνύει ότι το χρέος είναι μη βιώσιμο κι επομένως πρέπει να βρεθεί κάποια άλλη μορφή διευθέτησής του.

-ο ανάρμοστος συμψηφισμός που προσπαθούν ανάμεσα στην τραπεζική αργία και στη βία των μνημονίων. Λοιπόν, Όχι! Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές των μνημονίων τα τελευταία πέντε χρόνια δεν μπορεί να συμψηφιστεί με καμιά τραπεζική αργία.

-όπως πάλι δεν συμψηφίζονται οι ουρές στις τράπεζες (θυμίζω ότι κάθε φορά που πληρώνονται οι συνταξιούχοι παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο, ίσως σε λίγο μικρότερη κλίμακα, επειδή περισσεύει πάντα πολύς μήνας στο τέλος της σύνταξης και αδημονούν την επόμενη, όπως ακριβώς και οι μισθωτοί, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα –οι ελεύθεροι επαγγελματίες μόνο δεν αδημονούν για τίποτα επειδή με τις μνημονιακές πολιτικές δεν έχουν δουλειά εδώ και κάμποσα χρόνια -για να μη πω για το 1500000 ανέργων) με τις ουρές στο ΙΚΑ (τραγική η ιστορία του) ή στα γκισέ των ταμείων για να πληρωθούν λογαριασμοί ή στα συσσίτια.

-η άποψη ότι η ψήφος στο ΝΑΙ σημαίνει επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Τα μέτρα που προτείνονται είναι μέτρα ύφεσης που θα βαθύνουν το χάσμα ανάμεσα στην ελληνική οικονομία και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αλλά επίσης θα συνεχίσουν να φτωχοποιούν ευρύτατα στρώματα του ελληνικού λαού χωρίς καμιά προοπτική ανάπτυξης. Συνεπώς η ανεργία θα θεριεύει, η φτώχια θα πυργώνει και οι νέοι θα αναζητούν διεξόδους στη μετανάστευση ή σε παραβατικές συμπεριφορές για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Σχολεία και νοσοκομεία θα συνεχίσουν να κλείνουν και γενικά η Ελλάδα θα ερημοποιείται προς όφελος μιας μικρής ελίτ, η οποία είναι και η μόνη που κερδίζει από την κρίση και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας.

-η λυσσώδης άρνηση του δημοψηφίσματος. Πέρα από το γεγονός ότι εκφράζει μια ελιτίστικη αντίληψη για την πολιτική και ένα μίσος για κάθε τι λαϊκό δηλώνει και έλλειμμα δημοκρατικής παιδείας στη χώρα μας, η οποία για δεκαετίες διακυβερνάται με ολιγαρχικό τρόπο από μια μικρή ομάδα τζακιών και τεχνοκρατών. Δεν είναι ανάγκη να πάμε μακριά αλλά στην εκστρατεία υπέρ του ΝΑΙ πρωτοστατούν οι βιομήχανοι, οι καναλάρχες-εκδότες και ολόκληρος ο παλαιοκομματικός κορμός ενός σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος εξουσίας.

-θα κλείσω με την εκκλησία, η οποία σε ανώτατο επίπεδο τάσσεται υπέρ του Ναι και «της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας» και άλλα φούμαρα. Ευκαιρία είναι μετά το δημοψήφισμα, άμεσα από Δευτέρα, να ξεκινήσουν οι διαδικασίες χωρισμού εκκλησίας και κράτους ώστε επιτέλους να πάψει η Ελλάδα να είναι το τελευταίο ταλιμπανικό κράτος της Ευρώπης.

Το δημοψήφισμα της Κυριακής 5 Ιουλίου έχει βαθύτατα ταξικά χαρακτηριστικά και ας πάψουμε πια να μιλάμε για συναίνεση και συμφιλίωση και άλλα τέτοια όμορφα που μόνο σκοπό έχουν να αποκρύβουν τη βία που ασκούν οι από πάνω στους από κάτω. Ας παλέψουμε εμείς οι από κάτω ώστε οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, βίας και εξαθλίωσης των λαών που μας επιβάλλουν οι από πάνω να σταματήσουν εδώ και τώρα.